Het eerste YouTube-debat is een feit. Op 23 juli gingen de democratische kandidaten voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen met elkaar in de clinch op CNN, die samenwerkte met YouTube. Vragen van kijkers werden gepost op de video-website, wat soms originele of hilarische tussenkomsten opleverde. Het experiment leverde een levendig debat op. Volgens waarnemers, zoals Derk Jan Eppink in Knack, gaat het politiek campagnevoeren een nieuw tijdperk in.
In Vlaanderen blijven de experimenten beperkt : politici mogen niet podcasten, omdat die onder de wetgeving van politieke uitzendingen vallen. Ondertussen steekt Nederland ons opnieuw de loef af : daar zijn politici lustig aan het uitzenden over het net, zonder dat dit negatieve gevolgen heeft. Een overzicht vind je op de site van Podfeed.nl. Ondanks de heisa blijkt niet Wouter Bos het eerste podcastende parlementair te zijn.
Daar vind je trouwens ook de link naar de podcasts van de (voormalige) premier Verhofstadt. Helaas bleef het bij de eerste minister slechts bij enkele occasionele uitgezonden mededelingen. Een overzicht vind je op zijn site : http://www.premier.be/nl/.
Helaas blijken politici een conservatieve en opportunistische reflex te hebben tegenover Web2.0. Behalve in tijden van verkiezingen is de inzet van de nieuwe media in de politieke communicatie zeer mager, alleen blogs blijken aan te slaan, de ene al geïnspireerder dan de andere. Een uitzondering is Jurgen Verstrepen, die als oud televisie- en radiomedewerker natuurlijk de waarde van de nieuwe media inziet. Zijn pod- en videocast is wel reeds het voorwerp geweest van een gerechtelijke uitspraak.
In Vlaanderen is er, e-gov ten spijt, geen enkele gemeenteraad, provincieraad of parlement die uitgezonden wordt via het net. Het federale parlement (Senaat en Kamer) is wel rechtstreeks online en kun je in real-time of achteraf de zittingen van het parlement of commissies meevolgen.
Zoals ik in één van de volgende blogs ga aanhalen : een gedegen inzet van sociale media, ook in de politieke communicatie, staat of valt met een strategische visie en een volgehouden inspanning, ondanks het beperkte initiële succes. Hier sla ik een mea culpa : mijn eerste experimentele podcast is ook bij die unieke uitzending gebleven, maar ik neem me voor om er binnen enkele maanden er een periodiek gegeven van te maken.
De Belgische initiatieven van politici en beleidsmakers om via Sociale Media uit te zenden, mogen dan blijven bij experimenten in de tijdsperiode van de verkiezingen. Twee van de meest bekeken Belgische YouTube-video's blijken toch twee politici in de hoofdrol te hebben : Michel Daerden en Yves Leterme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten