Ik kreeg een half uur de tijd om een inleiding te geven tot virtuele werelden en de rol die bibliotheken daarin kunnen spelen.
Mijn visie over virtuele werelden:
- virtuele werelden, ongegeneerd door mij wat veralgemeend tot het internet in 3D, zullen meer dan waarschijnlijk aan belang toenemen
- virtuele werelden kondigen Web 3.0 aan
- virtuele werelden is een nieuwe vorm van kennisrepresentatie en -overdracht, waarbij beleving (simulatie) centraal staat
- SecondLife is slechts een van de vele virtuele werelden en vooral interessant als proeftuin voor verdere ontwikkeling van 3D internet
- technologie voor 3D vraagt nog teveel van huidige bandbreedte en machinekracht om door de hele internetgemeenschap als gemeengoed aanvaard te kunnen worden
Wat kunnen bibliotheken daar mee doen:
- zich informeren over de ontwikkelingen op het vlak van virtuele werelden, zodat ze niet verrast zijn in 2010
- die kennis overbrengen naar hun gebruikers en hen wegwijs maken in de mogelijkheden en beperkingen ervan
- in de bibliotheek publiekspc's voorzien om toegang te krijgen tot virtuele werelden, zodat de drempel verlaagd wordt en dat er ook een democratische toegang wordt voorzien tot informatie die in virtuele werelden ter beschikking is
- experimenteren in virtuele werelden als SecondLife kan, maar dan best als groep. Aanwezigheid in SecondLife is een krachtig marketinginstrument met als boodschap dat bibliotheken een evident onderdeel zijn van de maatschappij, dus ook van virtuele werelden. Maar overschat dit niet. De waarde ligt hem op dit ogenblik vooral in het experiment.
Ik was graag met het publiek in discussie gegaan hierover, maar om de 3de technologische internetrevolutie te prediken had ik wel minstens een halfuur nodig. Het debat zal dus voor een andere keer zijn.